Filmy miłość, relacja rodzinna, restauracja

Jedna z nielicznych komedii o holocauscie. Opowiada historię włoskiego wieśniaka Guido, który trafia wraz ze swoim 4-letnim synkiem i ukochaną żoną do obozu koncentracyjnego. Mężczyzna wykorzystuje swoją bujną wyobraźnię po to, aby jego syn nie przekonał się o okrucieństwie wojny i tłumaczy mu, że jest to gra, a do zdobycia jest 1000 punktów... Śmieszna i mądra komedia, doceniona na wielu festiwalach, m.in. na festiwalu w Jerozolimie, gdzie został wybrany najlepszym filmem o holocauscie.

Grecka rodzina Portokalos mieszka w USA. Wszyscy jej członkowie martwią się o Toulę, która w wieku 30 lat wciąż pozostaje niezamężna. Toula (Nia Vardalos) pracuje w restauracji rodziców, Gusa (Michael Constantine) i Marii (Lainie Kazan), jest smutna i pachnie chlebem czosnkowym. Jej życie jest ponure i bezbarwne, podobnie jak jej włosy, ubranie i stosunek do świata. Pokornie wysłuchuje rodzinnych komentarzy na temat jej beznadziejnej sytuacji. Odrzuca propozycję rodziców, którzy sugerują, że powinna pojechać do Grecji i tam znaleźć sobie męża. Czasami tylko marzy, by być odważniejszą i ładniejszą. I wtedy właśnie w restauracji pojawia się przystojny, wysoki nieznajomy. Jednak wszystko przestaje się liczyć w chwili, gdy Ian prosi ją o rękę. Mają szanse na szczęście, pod warunkiem, że sztywni i zdystansowani rodzice Iana zniosą żywiołowy tłum krewnych Touli: rodziców, ciotki, stryjów, szaloną babcię i 27 kuzynów.

Gusta i guściki pokazują nam prostackiego i ograniczonego umysłowo przemysłowca (Bacri), który mieszka w koszmarnie urządzonym mieszkaniu z niespełnioną projektantką wnętrz (Catillon). Darzy ona większym afektem hałaśliwego pieska niż własnego męża. Dla podpisania intratnego kontraktu biznesmen postanawia nauczyć się angielskiego. Jego prywatną nauczycielką zostaje atrakcyjna 40-letnia (Alvaro) – nieco sfrustrowana i zaczynająca odczuwać ciężar wieku- aktorka teatralna. Przemysłowiec początkowo nie zwraca na nią uwagi dopóki nie zobaczy jej na scenie. Zaczyna ją otwarcie adorować, co wydaje się zajęciem beznadziejnym: ich światy, kręgi towarzyskie, w których się obracają, gusta wreszcie są bardzo różne. W tle rozwija się inny związek: osobistego ochroniarza przemysłowca, byłego policjanta (Lanvin) i znajomej nauczycielki angielskiego (reżyser filmu Jaoui), barmanki dorabiajacej sobie sprzedażą haszyszu.

Życie wielkiego miasta, kariery wielkich gangsterów, prohibicja i pokątny handel alkoholem. Oto tło dla wielkiego fresku Sergio Leone, filmu Dawno temu w Ameryce. Prawdziwa opowieść o dorastaniu i życiu wśród nowojorskiej mafii, pełna przemocy i brutalności, lecz niepozbawiona elementów radosnych czy wręcz komicznych. Historia wielkiej przyjaźni, wielkiej miłości i wielkiej zdrady.

Emma i Dexter nawiązują bliższą znajomość po ukończeniu szkoły 15. lipca 1988 roku. Ona jest ambitną dziewczyną z wielkimi marzeniami, on - lekkoduchem i uwodzicielem, chcącym zrobić karierę w show biznesie. Na przestrzeni lat ich życie się zmienia, oni sami się zmieniają - a tym samym relacje między nimi. Jedno jest pewne - ten jeden dzień odmienił ich życie.

Na czele wielopokoleniowej rodziny Lubiczów stoją dziadkowie, Maria i Władysław. Pani Maria prowadzi aptekę w swoim domu na warszawskiej Sadybie. Pomaga jej córka Elżbieta. Druga córka, Dorota, jest zakonnicą. Starszy syn, Paweł, ceniony chirurg pracuje w szpitalu, a popołudniami dorabia w spółdzielni lekarskiej. Młodszy, Ryszard, jest hydraulikiem. Wraz z żoną Grażyną na próżno marzy o upragnionym dziecku. Wszystkie dzieci i wnuczęta często odwiedzają gościnne mieszkanie dziadków. Na krótko przed siedemdziesiątymi urodzinami seniorki rodowego klanu w domu Lubiczów pojawia się także ich jeszcze jedna córka Monika, od lat skłócona z rodzicami. Czyżby happy end? Nie, już pierwszy odcinek filmu zapowiada wielkie kłopoty.

Jules (Julianne Moore (I)) i Nic (Annette Bening) są szczęśliwym homoseksualnym małżeństwem wychowującym dwójkę dzieci, Joni (Mia Wasikowska) i Lasera (Josh Hutcherson). Spokój i stabilność rodziny zostaje zakłócona, gdy za namową brata Joni postanawia zaaranżować spotkanie z dawcą spermy, której użyto do zapłodnienia ich matek. Paul (Mark Ruffalo) zyskuje sympatię większości członków rodziny, co prowadzi do groźnego konfliktu.

Dionizy Złotopolski (Henryk Machalica) mieszka w Złotopolicach wraz z synem Markiem (Kazimierz Kaczor), niezależnym senatorem, najczęściej zresztą przebywającym w Warszawie, i jego żoną Barbarą (Anna Nehrebecka), którzy mają dwóch dorosłych synów. Starszy Waldemar (Andrzej Nejman) jest gospodarzem i prowadzi gospodarstwo. Nie ma szczęścia w miłości i wciąż szuka kandydatki na żonę. Okazuje się, ze znalezienie partnerki, która zgodziłaby się wraz z nim zamieszkać na wsi jest trudne. Młodszy syn – Kacper Złotopolski (Andrzej Piaseczny) to czarna owca w rodzinie. Rzucił szkołę i postanowił rozpocząć karierę muzyka. Druga linia rodu – Gabrielowie mieszkają w Warszawie. Wywodzą się od bliźniaczej siostry Dionizego, Eleonory (Alina Janowska). Jej syn – Wiesław (Paweł Wawrzecki) jest komendantem posterunku policji na Dworcu Centralnym, a jego żona Marta (Ewa Ziętek) prowadzi luksusową kawiarnię. Mają razem syna – Tomka (Piotr Szwedes), który ku rozpaczy rodziców rzucił studia medyczne i rozpoczął karierę akwizytora – jego zdaniem w ten sposób najszybciej dorobi się dużych pieniędzy. Starszy syn Mirek (Radosław Elis) i jego żona Weronika (Agnieszka Sitek) oczekują narodzin pierwszego dziecka. Córka Wiesława z pierwszego małżeństwa, Agata (Paulina Młynarska), pracuje w agencji pośredniczącej w sprzedaży nieruchomości.

Dwóch śmiertelnie chorych ludzi ucieka ze szpitalnego oddziału onkologicznego idąc na całość w realizacji swojej listy marzeń, by zdążyć zanim dopadnie ich kres.

50-letni podsekretarz stanu Stephen Fleming (Jeremy Irons) ma wspaniałą żonę i dwójkę udanych dzieci. Na przyjęciu w ambasadzie poznaje on piękną Annę (Juliette Binoche). Młoda kobieta zostaje jego kochanką. Spotyka się także z jego synem. Wkrótce dochodzi do tragedii...